Dahası Yok

Zamanın akıp geçtiğini yalnızca aynalar değil
Olup biten olaylar da söylermiş insana
Gün biterken anladım
Dün bir bebek doğdu sokağımızda mesela
Yaşı benim yaşımdan otuz iki eksik
Bir kadın öldü hava kararınca
Zannedersem yaşı benim yaşımdır
Geçen sene evlenmişti kuzenim
Yürümeyi öğrendiği gün ilk adımlarına şahitlik etmiştim
Nikâhından sonra merak edip eski mahallemize gittim
Bakkal Hayri Amca vardı
Ekmek alınca yanına yum yum iliştiren
Dükkânını kapatıp memleketine göçmüş
Güllü kadın vardı ölmüş
Rüstem Amca ardından evlenmiş
Parkımızın çehresi hala değişmediyse de
Ağaç dikmişler ortasına
Koşturacak düzlükleri yok
Çatılarda uçurtma uçururduk Erhan’la
Şimdi öyle gökyüzü yok
Kırmızı boyalı ekmek arabamız duruyorsa da
Şıngır mıngır eskiciler yok
Yenilerin canı yeğnik gönlü dar
Çocuklar gördüm göçmen çocuklar,
Yakar top oynadığımız kuytuda
Mutlulardı bizim o zamanlar olduğumuz kadar
Dertleri yok, ülkeleri yok
Zamanın kumu anlamı gibi geldi düşününce
Zembereği yok, sesi yok
Yaşamak öyle bir anlamsızlaşmalı ki
Ölmek bir o kadar anlamlı olsun
Değil mi benim canım kardeşim
Dahası yok.