Daha Niye Gelmiyorsunuz Şiiri - Veli Şen

Babanın emanetiydi, tarlayı hozan bırakmadın
Maşallah aynen babana çekmişsin yolundan sapmadın
Bir tanem dedin durdun, kalbinden bir köşeye atmadın
Gel Hacı Musa gel, babanın bacası yine tütüyor

Ne güzeldi, her gün üşenmeden paylaştın bir kap aşın
O gözlerinden hiç eksik olmadı ki değil mi yaşın
Baban olmayınca ne önemi kaldı toprağın, taşın
Gel Ayşe, Songül gel, babanın bacası yine tütüyor

Kızma ama yine döküldü odunun toprağı, tozu
Seni ne kadar çok severdi, esirgemezdi hiç sözü
Acısı bir yaktı ki gönlü, sönmedi yürekte közü
Gel Fatmanur gel, bak babanın bacası yine tütüyor

Önce oğlu olmayınca erkek gibi büyüttü seni
Baban öyle bir yaktı ki, unuttun bacını, anneni
Kol, kanat kırıldı da, acep içinde mi kaldı yeni
Gel kız Hacer’im gel, babanın bacası yine tütüyor

Kor gibi gizli gizli yanarsın, kalpten acısı çıkmaz
Ciğer yandı, gözler ağlamaktan kan olsa yine bıkmaz
Baban gitti de, korkma gardaşın bu evi hiç bırakmaz
Gel Hatice gel, bak babanın bacası yine tütüyor

Erken gittin, dayanamadın mı hasretine ananın
Bilmem sana mı, Veli babama mı daha çok yanayım
Bundan böyle her Almanya’dan geleni sen mi sanayım
Gel Zeynep’im gel, bak babanın bacası yine tütüyor

Sülalenin en büyüğü, anamız, gönlümüz sultanı
Bugüne dek kim çıkarttı ki toprak altına yatanı
Nasıl bulayım sigarayı ekmeğe katık yapanı
Gel Zeliha gel, bak babanın bacası yine tütüyor

Bu Veli de durmuyor, sobaya yine odun atıyor
Onu hatırlayınca, odunlar ciğerime batıyor
Sobanın alevine yüreğindekini de katıyor
Gelin millet gelin, babamın bacası yine tütüyor

Yalnız koydun Ufuk’u, Alisman’ı, Sarı Selfet’ini
Hangimiz tam olarak anlayabildik ki kıymetini,
Şimdi kime bıraktın Yusuf emmimin emanetini,
Gelin uşak gelin, babamın bacası yine tütüyor.

(2007)