Sustum söyleyecek ne kadar çok sözüm vardı oysa ki içimde sakladığım
Eğdim başımı boynumu yakarken genzimi çaresiz vazgeçip yuttuklarım
Varsın hiç anlamasın o dedim bizde öyle hep bir güzel imkansız kalalım
İnsanız ama nihayet dökülüyor gözlerimden dilimden sakındıklarım
Lafta mı kalır hep böyle kaf dağının ardında mıdır yüreğiyle sevenler
Bakmadın sen de bir kez yüzüme baksaydın görünür müydü içimden geçenler
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
