Daha güneş doğmamıştı Şiiri - Yahya Bozkuş

daha güneş doğmamıştı
sabahı gözlüyordu valizlerim,
dürülmüş bükülmüş giysilerim.
gözlerim uyumamış
sevgiliye sarılmış bekliyordu gözlerim.
canımı acıtan bir duygu vardı
belleğimde.
korkuyordum valizlerimden.
valizlerim alışkındı
bir sürtük gibi sürünmeğe ardımdan.
kanatlı kuşum, limanında
uçacaktım ellerim böğrümde,
avareliğime gurbete^
bir ucundan bir ucuna dünyanın.
yine başı bozuk
yine yalnız.
sevgiliyi bırakacak kolllarım
kendi dalgınlığına...

yahya bozkuş