Ruhum bedenimden ayrı,
Sılada duramam gayrı,
İnsan oğlu olunca eğri,
Dağlar beni çağırıyor.
Kullar haddini aşınca,
Duygu sel olup taşınca,
Gönül isyanla coşunca,
Dağlar beni çağırıyor.
Gözlere çekilmiş perde,
Çare bulamazsın derde,
Eğleşemem bu şehirde,
Dağlar beni çağırıyor.
Ruhum gitti beden hasta,
Selam söylen eşe dosta,
Can verirken son nefeste,
Dağlar beni çağırıyor.
Haykırırım gündüz gece,
Cüceleri etmişiz yüce,
Gözler olanları görünce,
Dağlar beni çağırıyor.
Kul Mehmedim yaram azdı,
Dost sözü yüreğimi ezdi
Bu can insanlardan bezdi
Dağlar beni çağırıyor.
Kayıt Tarihi : 22.3.2007 20:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

sonsuzluğa gizlenir gibi...bazen dost sözünden bazen gönlün bakışından saklanmak için... dağlar çağırır... özü korumak için...
okudukça güzel anlamlar çıkan şiir...tebrikler Mehmet Bey...
TÜM YORUMLAR (1)