DAĞLAR
Uhud’un kara taşı, bir tarihin şahidi.
Resul’ün inci dişi, şehitler müşahidi.
Hıra’da güvercinle, örümcek bir semboldü.
Vermedi Nebisi’ni, Bekir’in yüzü güldü.
Cebeli Nurda, siyah çakıl taşı olsaydım,
Cebrail geldiğinde, Muhammedi görseydim.
Bu mübarek dağlar ki, düşmanı savsakladı,
İpek kumaş içinde, Peygamberi sakladı.
Kayıt Tarihi : 20.8.2013 12:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu dağlar peygamberimizi kucaklamış, onları gezerken imrendim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!