Dağıtma Şiiri - Şenol Özcan

Dağıtma

kanı lekeli yaratıkları
lime lime edip topladım buzların üstüne.

gözleri jilet gibiydi.
korkmadım;
çekmedim gözlerimi öldürücü bakan gözlerinden.
lanetliydi tüyleri;
çekmedim ellerimi tüylerinden.

bir sessizlikti —
ayin gibi,
ölüm gibi,
buz rengi...

ey benim gençliğim,
nerenden istiyorsan oradan öpeceğim;
parçalanan ruhumu raylardan söküp alacağım.
mat bir rüzgârın yumuşak kalçalarında
yeniden doğacağım.
ve benim geçmişim —
nerenden istiyorsan
oranda öleceğim...

boynumda yağlı urgan kokusu,
gözlerimde hüznün lekeleri,
içimde başkaldıran cinayet,
mancık yangınları;
ve kızgın yağlar altından alıp
inadına onardım bu yüreği senin için.
— dağıtma —