Sen…
Kıyılarına vurduğum saatlerde yalnızlığımın;
Bir bulut oluyorsun…
Kimsesiz sokaklar boyunca dolaşıyorsun önce
Gölge gölge …
Sonra “Bir sevgili rüzgar, okşar belki saçlarımı” umuduyla açık;
Yorgun penceremi buğuluyorsun…
Haydi gir içeri!
Güneşi unut…
Görüyorum;
Sevda sevda
Dağılıyorsun…
Kayıt Tarihi : 1.4.2006 13:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)