Dağıldık Şiiri - Fatih Buğra Yıldırım

Dağıldık

dinmedi yağmur
yağdı

sevdaya
kırılganlığımıza
onurumuza
dilsizliğimize

ıslandık..

Daha tanışmadan kendimizle
hatırımızda kalanları kaldırdık
kapandık içimizde bir yerlere.

kon desen korkacaktım
yaslan desen devrilecektim
söyle desen susacaktım
az daha kalsan boğulacaktım belkide.

sancıydı
her damlasını örttük tebessümle,
sahteydi
sevinçle donanmıştı beden.

ıslandık sevdiğim
seni öpmeye vaktim olmadı
dinmesini beklerken yağmurun.
sırılsıklam kaldık birde ayrı.

insanlığımıza
nedensizliğimize
yorgunluğumuza
Belkide varken aslında olmayışımıza
Dağıldık.