Dağdangelen o gizli ses...

​Dağdan gelen o gizli ses
Geceleri beni bulur
Keserim ben bütün nefes
Ruhum onun ile olur.

​Dedemden kalma bir yankı
Yüreğimde bir kor ateş
Unutmam bu sırrı, sanki
Doğar içimde bir güneş.

​Beyaz kartal konar dala
Gözleriyle beni süzer
Başlarım ben bir masala
Göklerde sessizce yüzer.

​Yıldızlar bir gümüş elek
Gökten nuru eler gibi
Sanki der ki "Hasan Belek,
Zorlu yoldan döner gibi".

​İblis’in tuzağı çoktur
Yolumdan çevirmek ister
Hainin imanı yoktur
Gönül gözü bunu göster.

​Sandım ki ses gelir taştan
Anladım ki özümdeymiş
Kurtulurum bu savaştan
O sır benim gözümdeymiş.

​Rüzgâr fısıldar adımı
Su, toprağa sırrın yazar
Anarım budur yadımı
Gönül bu şifreyi çözer.

​Artık korku neye yarar
Ten dediğin bir gömlektir
Ecel gelse kimi arar
Canım ondan daha tektir.

​Kul Hasan der bu sır kalır,
Sonsuza taşıyacağım.
Dostum bunu benden alır,
Bu yolda yaşayacağım...

Hasan Belek
13 Eylül 25
Paris