Dağ Geçitleri Şiiri - Mucize Kartal

Dağ Geçitleri

Sana gelmek,
bir ırmağın taşkın yatağında yürümek gibiydi,
her adımda taşlar kaydı ayaklarımın altından,
ama göğsümdeki umut,
gökyüzünü delen bir çam ağacıydı.

Senden gitmek,
karanlık bir tünelde yankılanan sesim oldu,
dilime suskunluk doldu,
ellerimden birer birer
güneş ışıkları düştü.

Aramızda,
karların hiç erimediği dağ geçitleri vardı.
Bazen rüzgârla konuştum,
bazen taşlara dizlerimi vurdum,
ama her zirvenin ardından
gözlerimde senin siluetin belirdi.

Büyük dağ geçitleri yaşadım;
bazılarını düşlerimle aştım,
bazılarında nefesim yarım kaldı.
Her yamacın ardında,
kalbimin haritası yeniden çizildi.

Şimdi bil ki,
sana gelmek bir türkü,
senden gitmek ise
ömrümden eksilen sessiz bir mısra.

Ve ben,
hangi dağda kaybolursam kaybolayım,
sana doğru yürüyen bir yolcuyum hâlâ.

Söz : Mucize