Çünkü Sen Kadınsın Şiiri - Sevda Çay

Ardıma bakmadan çıkıp gittim; aslında giden benmiydim! yoksa benden alınanlarmıydı. Yüreğim kuş oldu, uçtu, kırıldı kolum kanadım. Hep bir eksiklik olacak ben de biliyorum, giden nasıl gider? kalan nasıl kalır? eskisi gibi gülermiyim? acaba her kahkahanın ardında göz yaşı olacaksa bırak her şey dağınık kalsın o zaman.

Yorgunum, çok yorgunum; kayıp giden yıllarım birer birer aldı benden alacağını. İçimde koskocaman bir yalnızlık, birer göz yaşı bıraktı.Tekrar merhaba dermiyim hayata hayat beni tekrar içine alırmı bilemiyorum. Benden aldıklarını geri verir mi? Onu da zamanla öğrenecem.

Kendini soğuk duvarlara gizlersin, dolaşırsın sabahlara kadar duvarlar üstüne üstüne gelir, düşünürsün! nerede hata yaptım diye kendini hep kusursuz bulursun. Anlaşılması zor lugatlar yüklersin, kendine bile itiraf edemezsin. Sevmiyorum, gidiyorum, sözler senin duyacağın sözler deyildir.Yıkılan duvarlarım arasında savrulup duran zamansız gidişler içini acıtır.

Hayat seni içine alır, zamanla kavga edersin! Neydim, ne oldum.. Hep imkansızlar çıkar mücadele edersin. Amazon ruhunla savaşırsın, bu seni olgunlaştırır. Ne kadar serzenişler yaşasan da sen her zaman dik olmak zorundasındır. Ağlama lüksün olamaz dimdik, kaygısızca, umarsızca yaşayacağın bütün mücadele sonunda sen savaşı kazanmak zorundasın, çükü sen KADINSIN