Bir saniye dururmusun?
Sana bir şey anlatmam lazım.
Dün gece seni rüyamda gördüm.
Beyazlar içindeydin,
Ve etrafın yemyeşildi.
Durduğun tahta köprünün altından,
Masmavi bir dere akıyordu.
Elinde de bir gül vardı.
Birkaç defa kokladıktan,
Sonra dereye bıraktın o gülü.
Gülün düştüğü yerde,
Binlerce gül açtı,
Ve seni sarıp sarmaladı.
Hepside sana Tanrıçam diyordu.
Sonradan fark edebildim,
Orası senin cennetinmiş.
Sen can vermişsin oraya.
Tek bakışınla bütün karanlığı,
Alıp götürmüşsün sonsuzluğa.
Tek dokunuşunla,
Sararan çimenleri yeşertmişsin.
Yalnızca bir şeyi merak ettim?
Akan dereyi gözyaşlarınla yaratmışsın.
Neden?
Sanırım şimdi anladım.
Her hüznün sonunda bir mutluluk vardır.
Biliyorum şimdi sen,
Bırak rüyaları diyeceksin.
Belki de arkana bile bakmadan gideceksin.
Bir saniyeni daha alabilirmiyim acaba?
Hiç merak etmiyor musun?
Neden böyle bir rüya gördüğümü.
Söylememi istermisin?
Çünkü sen,
Benim yüreğimde yarattığım ilahemsin.
Çünkü sen,
Benim dünyamı baştan sona değiştiren bir meleksin.
Çünkü sen,
Yaşanmaya değer tek aşksın.
Çünkü sen
Benim yüreğimde yıllardır yaşattığım,
Ve büyttüğüm tanrıçamsın.
Çünkü ben,
SENİ SEVİYORUM.
DEVRİM ULUSOY
Devrim Ulusoy
Kayıt Tarihi : 4.7.2018 22:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!