Arabanın ön camına düşen
Yağmur damlasını görmek ne ise
Saçındaki ilk beyaz teli görmek de odur
Devamı gelecektir
Bilirsin…
Yorgunluğunun, karmaşanın içinde
Bir serin rüzgar gibi geçiyorum zihninden,
Uçuşuyor bir kaç güzel akşam üstümüz..
Şehir diz çökmüş hem ne çöküş
Üstelik bilmiyor neye teslim olduğunu
Serseri poyraz, uzun gölge
Islık çalarak karanlığa yürüyor
Sigarasında buram buram tipi
Pasif içici sokaklarda kaldırımlar
Şarkı güzeldir aslında bilirsin
Ama girişi uzundur
Beğenmez sıkılır değiştirirsin
Çünkü bazen insanın
Gerçekten fazla zamanı yoktur
Bir güzelliği beklemeye…
Yine şaşkın bir ocak
Gelip yüreğinin orta yerine kurulacak
Geri dönüşümsüz yılları
Üzerine kilitlediler
Gittiler…
Yer Kartal Mezarlığı
Bir yazı hemen girişte
“Neyzen Tevfik’in mezarı buradadır”
Konya’da bir dükkân
Duvarda çerçeveli bir yazı
“Ne ararsın tanrı ile aramda”
Çapulcuyuz biz 21. Yüzyıl başlarında
Bir başbakan sardı başımıza diğer yarımız
İçimize attık sustuk demokrasi dedik
Ama bir gün geldi ki tutamadık
Tutamadık özgürlük damarımızı
Dayandı bıçak kemiğe ve
Sayın tanrı aceleden
3 damla bahar boyası damlattı peşpeşe,
Sonuncusu aşkın dudaklarına düştü,
Isındı nefesler, sisler ülkesinde çiçek açtı
Yarım kalan düşlerimiz,
Adı cemre kaldı...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!