ophryneion'un
alnına düşmüş
akşamın rengi. gün
günahından arınır gibi
denizin
karasında bırakıyor
aylardan şiir ayı,
seninle, uyutup
geceleri
panayırı beklemeli;
halka atıp uyak
almak uğruna.
yüklenip geceyi
gel karanlığı çalalım;
boşverelim
sabahını, akşamını
bırak bizden bilsinler...
kar kalır sevişmelerimiz,
dokundum tenine
düşlerimde,
gecem sende kaldı...
gelincik sevinçlerle
şenlendi saçlarında
kiraz kokulu mevsim...
senin yüzünden sevdim
bu şehri,
sen diye haz verdi
öperken tenimi
o haylaz yel.
açık denizlere düşse de
mevsimleri devşirirdin gözlerinde,
gölgesinde ebruli çiçeklerin…
güneşe banmadan sevinci
kirli bir sabah kanardı yüzümde…
yanıtsız sorular kadar duyarsız,
uyaksız bir yaza inat,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!