Cüneyt Han Şiirleri - Şair Cüneyt Han

gözlerin,
aklıma
ilk onları
düşmüştüm,
hatırlıyorum
âlem-i ervahta

öldüm ben
haberin yok,
kışın ortasında
öldüm hem de,
ıslak bir kabre
koydular

gidiyorum ben,
omzumda
bir gün
tövbe ederim
ümidiyle işlediğim
modası geçmiş

son kez
görememek mi
daha kötü,
yoksa
son kez
gördüğünü

sırtüstü
uzanıyorum
sahilinde
masmavi denizin
ortasındaki
bir adanın,

ilk kez,
İzmir körfezinin
iki yakası arasında
salınan vapurda,
güvertedekiler
martılarla paylaşırken

birinci dünya savaşının
başladığı gün doğdum,
babam annemi terkedip
orduya katılırken...

birinci dünya savaşının

gitme...
İstanbulda kal.
buralarda
sana âşık
biri var,
gitme