Cumhuriyet, bir hükümet biçiminden önce bir erdem biçimidir. O, insanın kendi içindeki adaleti bulmasıyla başlar; çünkü halkın vicdanı kirlenirse, hiçbir yasa temiz kalamaz. Bir ulusun gerçek kudreti, ordusunda değil; yasasına sadık yurttaşlarının kalbinde yatar. Adaletin olmadığı bir cumhuriyet, yalnızca bir binadır ve o bina, sessizlikle çöker.
Halk konuşmazsa, tiran doğar. Çünkü zulüm, insanların korkusundan değil, suskunluğundan beslenir. Cumhuriyet, sadece yönetenlerle yönetilenlerin anlaşması değildir; nesillerin birbirine verdiği sözdür. Bugünün yurttaşı, dünün kahramanına; yarının çocuğuna karşı sorumludur. Bu yüzden cumhuriyet, bir iktidar değil, bir emanettir. Hiçbir yasa halkın sevgisinden büyük olamaz. Bir devletin en yüce gücü, korkuya değil, güvene dayanır. Zira korku, zincir üretir; güven, medeniyet. Gerçek vatansever, kendi menfaatini değil, henüz doğmamış çocukların özgürlüğünü düşünendir. Cumhuriyetin temeli taçta değil, vicdandadır. Adaletin hüküm sürdüğü yerde krallar bile halkın hizmetkârıdır.
Eğer bir ulus, kendi adaletine ihanet ederse,
düşmanlarını kılıçla değil, kendi elleriyle yaratır. Ey insan, unutma:
Cumhuriyet seninle başlar, seninle sürer, seninle yıkılır. Sen dürüstsen, o yaşar.
Sen susarsan, o ölür. Ve bir gün adalet geri dönerse, onu yeniden diriltecek olanlar sözünü unutmayan vicdan sahipleridir.
Filozof
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta