*cumartesi* Şiiri - Yorumlar

duygularına katılmamak elde değil,böylesi duyguları ve hayalleri kırmızıya boyamak,, olsa,olsa çocuk yüreğiyle,çocuk saflığını yitirmemiş,inadına içindeki çocuğu büyüyüp kirlenmekten koruyan biri nest edip yazabilir.
yüreğine sağlik,kalemin daim olsun...

Kapalı kutu ,anlamı,yorumu şairde saklı.Okudum ve bir duygu ağırlığı hissettim üzerimde,başka nasıl bir yorum yapabilirim ki?Hislerinize sağlık!

12 yi bir geçmişse hayat, pazardır cumartesiye.
bugün de cumartesi mi hayat.
cumartesi.
:))



sevgiyle.

bir avuç dua ile
durdurmak
tüm yeryüzü savaşlarını

tebrik edrim...

Subhdem murg-i seher yeni uyanan güle ötmüş
Nazlanma o kadar ki bu çimende sen gibi çokmuş

Gül gülmüş bu söze, doğru diyorsun ama
hiç aşık maşuğa zor sözü yokmuş

Canım büyük Hafız-ı Şirazi ( 13.asır- Farsçadan çeviri : bd)

Her şeyden önce günün seçilen şiirine ve emeğine saygılarımı sunuyorum.


Değerli müsaedenizi alarak bu güzel pazar gününü aslında bildiğimiz güzel bir önyargı ile ilgili hikayeyi sizinle paylaşıp süslemek isterim;

’’Bayanın biri İngiltere’den Fransa’ya uçak ile gitmek isterken son anda uçağının yarım saat gecikeceğinin haberini almış .. O halde gidip havaalanının büfesinden bir gazete ve bir de bisküvi alarak, bekleme salonunda beklemeye başlamış. Kadın gazetesini okurken tanımadığı bir erkek de yanında oturup gazete okuduğunu fark etmiş, tabi kadın okurken bir yandan da yanındaki bisküvilerden yemeye başlamış..
Kadın bir bisküvi alırken bir bakmış yanındaki erkek de bir bisküvi alıyormuş.. içinden hay Allah bu niye benim bisküviden yiyor demiş..ama tabi önemli olmadığı için bir şey söylememiş..bu şekilde devam etmişler ve pakette en son bir bisküvi kalmış ve adam da son derece kibar bir şekilde onu ikiye bölüp yarısına kadına ve yarısı da kendisi yemiş..Neyse uçak kalkıyor diye anons etmişler.. kadın çantasını alıp uçağına binmiş..uçak havalandıktan sonra tuvalete gitmek için çantasını açarken bir bakmış kendi bisküvisi ordaymış..
Demek adamın bisküvisinden yiyormuş ! ’’

Evet değerli şair ve şiir sever bayanlar ve beyler bu ayın 05.12.2007’sinde günün şiiri seçilen ’’ Eteklerinde göçebe yaşıyorum’’ sayın Veysel Tekye beyin şiiri günün şiiri seçildiği için eleştiriler almıştı.. Tabi bendeniz de uzun bir yazı yazarak aslında amacımın sadece biraz dikkatlerimizi genel olarak şaire, şiire ve şiirimize ve dolaysıyla hayatın üzerinde bırakılan izine ve ayrıca şairane sorumluluklarımızdan dolayı topluma karşı durumumuza ve duruşumuza çekmekti..
Tabi yazımda belirtmiş olduğum gibi mesele genel olarak sn. sevgili Veysel bey ve günün şiiri seçilen şiiri değildi, ve onun şiirinden önce aslında ’’şiir’’ nedir ’’na şiir’’ nedir’inin tespitinin yanı sıra şairimizin ve de şiirimizin (geçmişin ve günümüzün) amacı ve görevinin üzerinde düşünüp hatta tekrardan sorgulamalı diye düşünüyorum. Elbette ki biliyorum bu derin mebhes ve konunun üzerinde düşünmenin ve yazmanın yeri sadece bu site veya köşe değildir ama küçük da olsa fırsat ve zamanın musaedesinin içinde sizin şair dostların değerli fikirleri ile ve katıldığım bu değerli sitenin yetkililerinin desteği ile gelecek zamanlarda hep beraber bu düşünceye ve yola biraz ışık tutabiliriz diye düşünüyor ve inanıyorum.

Her ne kadar da daha önce belirttiğimi gibi eleştiri değil tek boyutlu acımasız, kasıtlı ve eksik, belki bilgili, bitaraf, samimi ve de insanı çerçevesi içinde olmalıdır, ki değerli şair dostlarımız katılıyor ki herkesin bir şiiri veya eseri beğenip beğenmemekte özgürdür ama bir eleştirmen bir eleştiriyi (ki şayet hatalı ve eksik yapılırsa bir yanlışın bir çok doğruyu götüren) yaparken ( irşad ya da inayet, taktir ya da tenkit) biraz da o iyi niyetle yazılan eserin sahibinde bırakılabilen etkisinin boyutunu tahmin ve tasvir etmelidir. Ki kanımca bir şiir iyi de olabilir veya tam da tersi, ve şayet ki iddiasız birinin tarafından yazılmışsa değerlendirilmesi de ona göre olmalıdır. Acaba bir çoğunun çok iyi şair veya şiir dediği şiirler bir büyük şairin eseri ile kıyaslandığında veya bu işi bilen değerli eleştirmenler veya O şairin tarafından değerlendirildiğinde ne gibi yazılarla veya tepkilerle karşılanabilir düşünebiliyor muyuz. ! Tabi kendime bir iğne batırarak gene de belirtiyorum ben Sn. sevgili Veysel beyin kişisel savunucusunu değilim ancak daha sonra olayı araştırarak hiç de bazı değerli arkadaşlarımızın düşündüğü gibi yanlışlar olmadığını tespit ettim ve sorumlu ve adil olmak isteyen benzer bir çoğunuzda olduğu gibi kalemim ve kalbim asla haksızlığın ve önyargının karanlık kuyusuna düşmek istemediği için tekrar bu yazıyı yazma gereği hissettim, ve dolaysıyla kendi adıma şayet az da olsa bisküvisinden yediysek eğer gönlünü alarak yiğidi değil öldürmek, istemeden bile incitmek olsak da hakkını yemek istemeyiz diye belirtiyorum.

Ayrıca bu sav ve çıkarsama ki bu köşe çok özeldir ve sadece özel şiirlere ve düşüncelere yer vermelidir diye düşüncesine bir yere kadar katlıyorum ama bu konuda kesin ve katı olmamamız gerektiğine inanıyorum. Ve bir eserin en azında kendi yazdıklarımın diger faktörlerin yanı sıra bu önemli üç unsura : Aşkın, ayrılığın ve de ölümün gerçeklerinin göz önünde bulundurarak yazdığımı belirtiyor ve sanat eleştirisinde de hayatımızda her şeyde olduğu gibi ’’her şeyden ve tüm sanatımızdan da daha önemli olan insandır’’ düşüncesinin her zaman arkasında olup ve üstünde ısrarla durduğum asırlar önce yaşayan üstad Abdullah Ensari’nin değerli sözünü tekrar hatırlatmak isterim;

Eğer havaya uçsan meges (sinek) olasın,
Eğer denize girsen hes ( veya has = küçücük saman parçası) olasın
Bir gönül al ki kes (kişi –insan) olasın.

Ve ’’hepimiz hem öğrenciyiz hem de öğretmen’’ sözünden yola çıkarak haddimi aşarak öğretmenliğe soyunacak değilim tabi ki ve amacımın bütün bilgi ve iyi niyetlerimle tevazu içinde bir şeyleri paylaşmaktır, ama şiirin yanı sıra yıllarca uzak doğu spor sanatları (eğitimci ve araştırmacı) ile uğraşan biri olarak, bu konuda uzman ve insan bulduğum hepimizin iyi bildiği büyük Bruce Lee sporculuğunun yanı sıra aynı anda felsefe okuduğunu ve bir filozof olduğunu da hatırlatmak isterim, ve düşüncelerimi kendisinin iki güzel sözü ile paylaşmak isterim :

’’Her insanın bir çizgisi vardır, başkasının çizgisini kısaltacağına kendi çizgini uzat’’
der ve başka yerde de şöyle buyurur;

’’Eğer bir insanı tanımak istiyorsan onunla kavga et’’,- biri seni yere düşürür gelir bir de kafana vurur ve biri de seni yere vurur, elini tutar seni düşürdüğü ve canını yaktığı için senden özür diler’’..! tabi bu mecazi anlamında kastettiği kavganın bize vermek istediği güzel mesajin ve güzel sözden insanları ve hatta en yakınımızı tanımamız için bir ışık sunmaktır.

O halde ben son olarak antoloji.com sn. yetkililerine duyarlı düşüncelerinden dolayı teşekkür eder tekrar sayın sevgili Veysel beye de nice daha güzel şiirler ve gönlü gibi iyilik ve umut dolu yarınlar bahane ediyorum ki Allah’ın lütfü keransız ve kenarsıdır.
Arz ve saygılarımla

’’Ya Hu’’

Behruz Dijurian

kutlarım...şiir kusursuz geldi...

Sevgili Yaren, umudun iç ferahlatan yüzünü gerçeklerle değiştirerek verdiğin duygu şiir bitince bir tebessüm bıraktı yüzümde.yüreğine,kalemine sağlık.

akıp iç denizlerden
dalmak
ıssız okyanuslara
aleni kaybolmak işte
unutmak zamanı
sormak göç eden kabilelere


Sevgili Yaren
Günün şiirinde seçilmiş olman beni mutlu etti...
Canım kardeşimin duygularına daldım yine...

Sıradan bir cumartesi... ona göre... oysa senin için bir ömür olmuş... hep sakla o cumartesi' yi...

Seni yürekten kutluyorum.
Sevgilerimi bırakıyorum sayfana...

Özlendiğini bil...

dizeler sıkı sıkıya sarılmış birbirlerine,kıtalar itseler de omzundan diğerini şair ruhu ana şefkatiyle tutuyor ellerinden şiirin.. götürüyor bir günü yaşatmaya..ve bir yüzyılı gösteriyor size yaşanmışlarla,yaşanması istenenler,kutsanası istemlerle..tebrikler şaire..

gerçekten günün şiiri olmasında hakkı var...alkışlar