Sen çarşambadan gelsen ne olur,
Ben her cuma, o günü andıktan sonra,
Bahçeye inip gül koparsan aklım kalır,
Anlamı yok, yine gidiyor sandıktan sonra.
Gördün mü sen, beni boyun bükerken,
Kendim bile şaşkınım, nasıl sevmişim?
Sen adım attığında gölgenden korkarken,
Bense korku içinde kime yalan söylemişim?
Belki de cihana haykırırdım tutsan elimden.
Şimdi gözyaşı saklansa da değirmeni döndürür.
Yarın eser kalmayacak şu pervasız halinden,
Ocağı kader yakar da, insan kendi eli ile söndürür.
Takıldım kaldım cuma da, başka gün yok bana.
Senin olsun şimdi geriye kalan bütün günler.
Bir gün yaşarım ben, yarın yok, dün yok bana.
Gidene her gün yol açık, gelecekler cuma dan gelsinler.
Ömer BAYCAN 21.05.2025
Kayıt Tarihi : 21.5.2025 13:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!