Çözümsüz Bilmece Şiiri - Muzaffer Kalaba

Biz iki seven sevilendik
Bir bedende can
Bir bedende canandık
Öyle umutla
Öyle sevdayla
Yaşama can katandık
Nedense vurgun yedik
Bir yürekte
Böyle ikiye bölündük

**

Şimdi derinden derine
Yaram kanayıp sızlar
Sızladıkça tuz basar olduk
Ve acıları yüreklere gömdük
Sanki
Ayrı diyarlara savrulan
Ayrı kıyılara vuran
Birer mülteciye döndük

***

Söyle sevgili söyle
Ne oldu böyle bize
Her nedense
Öyle günden güne
Benzedik kanadı kırık
Yuvası dağınık serçeye
Ve yürek parçalandı
Yarısı sende
Diğer yarısı kaldı bende

****

Yetti bu ayrılık
Yetti artık
Canımıza tak etti
Bilmem kaç mevsim geçti
Dallarda çiçek
Toprakta tohum yeşerdi
Bizde fırtına
Kasırga
Tufanlar birbirini izledi

*****

Öyle suçlular gibi
Bakınıp durma
Suç ne sende ne bende
O günden bu güne
Dört bir yanda
Kol geziyordu ölüm
Belli ki vurgun yedik
Sürgün edildik ikimizde

******

Her nedense
Yürekler parçalandı
Nefesler tıkandı
Boğazlar kör düğüm
Çözüm diye diye
Bekledik senelerce
Olduk böyle
Şifresi bilinmeyen
Çözümsüz bir bilmece