İnsanca yaşamı ekmeği aşı
Kirlettikçe kirlettiler baksana
Elleri gözleri kipriği kaşı
Kirlettikçe kirlettiler baksana
Onur ucuzladı nargı kalmadı
Cefai
Gel aşık bir söz meclisi kuralım
Dostlar ile sohbet dosta hoş gelir
Düzen verip sazlarada vuralım
Her meclise sazla sözle cuş gelir
Sabret gönül kara günler
Böyle kalmaz biter bir gün
Bizim bahçede de bülbül
Şakıyıpta öter bir gün
Her yokuşun inişi var
Şans mı talih midir bilemiyorum
Kader benim ile gelmedi gardaş
Nedense el gibi olamıyorum
İsteğim yerini bulmadı gardaş
Ne iş varsa hepisini denedim
Kuyruktan şıkayet etme
Balık baştan kokmaktadır
Yangın bedenini aştı
Yüreğini yakmaktadır
Yaşam boyu çektin çile
Herkes bir yol tutmuş gidiyor amma
İnişi yokuşu düzü belirsiz
Her kalem tutanı ehildir sanma
Fikir başka başka yazı belirsiz
Kaptansız gemiler deryaya daldı
Kucak açtım insanlara dost dedim
Gelenler bir darbe vurup gittiler
Çok şey değil biraz sevği bekledim
Lakin hatırımı kırıp gittiler
Sönmesin ocaklar tütsün istedim
Deli gibi gezer oldum
Yar senden ayrı düşeli
Yaşamaktan beter oldum
Yar senden ayrı düşeli
Dertlerimle oldum sırdaş
Gül yüzüne yakışmıyor
Kaşlarını yıkışın yar
Yaraladı can evimden
O içini çekişin yar
Gel beni görme el gibi
Dost mudur düşman mı şu A.B nemiz
Oyalayıp duruyorlar şuna bak
İstiyorlar taviz üstüne taviz
Sırtımızdan vuruyorlar şuna bak
Ateşten gömlegi giydirmek için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!