Sahil'sizliğin acısını çekiyor bu çorak şehir.
Ne martılar var, ne simit atanlar,
Kimsesiz burada, yere düşen susamlar.
Canın sıkılsa, baksan ufuklara,
Dağlar, bayırlar, ovalar,
Uzakta diyar diyar gezen çobanlar.
Emeğini verip, ekmeğini alamayan,
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta