Çöpten şiir topladım senin için

Çöplük başında üç kişiyiz.
Genç bir adam çöpten atıklar toplayarak ekmek parası kazanmaya çalışıyor. Kocaman bir el arabası var.
İçine kendince para edecek şeyleri dolduruyor.
Bir de radyosu...

Çöplük başında bir kedi.
Yoo, aç değil, sevdiği adamı bekliyor.
‘Bu nasıl sevgi?’ deme, karşılıklı…
Diğer adam da onu seviyor.
Bu bir gönül bağı.
Görmeden edemiyorlar birbirlerini.

Çöp atmaya gitmiş bir diğeri.
Çöpleri atmış ama ayrılamıyor.
Bir yanda gözlerini göstermek istemeyen genç bir adam,
Bir yanda gözleri sevgi dolu bir kedi.
Bir yanda radyoda Musa Eroğlu'ndan çalan bir türkü:
“Yine karlar yağdı gönül dağıma
Kime ne söyleyim, kime ne deyim
Yaz ayında gazel düştü bağıma
Kime ne söyleyim, ne deyim?
Yâre gidem dedim, yetmiyor ömür
Kime ne söyleyim, kime ne deyim?”

Şiirin saati ve zamanı yok. Çöpten şiir topladım senin için.