Çölün Kalbinde Şiiri - Mercan Demir

Çölün Kalbinde

Suskun bir rüzgâr eser içimde,
Kumlara gömülmüş izler gibi.
Kimse bilmez ne fırtınalar geçti,
Ben sessiz kaldım, sen geçtin.

Bir çöl çiçeği açtı derinlikte,
Su görmemiş ama açmış yinede,
Gölge olmadan büyümüş,
Sırf güneşe inat, sırf hayata inat…

Adını kimse anmaz belki,
Ama o çiçek hâlâ orada.
Köküyle tutunmuş yalnızlığa,
Ve gururla dimdik ayakta.

Mercan Demir
2.7.25