Candan dost bildiğim yüze gülenler
Kestiler suyumu çöle dönmüşüm
Zamanı gelmeden miras bölenler
Attılar kenara ele dönmüşüm
Bu dünya fanidir kimseye kalmaz
Gidenler bir daha geriye gelmez
Kırılan gönüller yerini bulmaz
Sinesi yaralı kula dönmüşüm
Hariçten geleni başa tuttular
Zahmetsiz emeksiz boşa tuttular
Meyve veren bağı taşa tuttular
Yaprağı kurumuş dala dönmüşüm
Bilmem hangi birisini anlatam
Bedel ödettiren öz be öz atam
İyisi sineye çekip unutam
Köprüsü yıkılmış yola dönmüşüm
Dört kitaba baktım yoktur emsali
Yıllarca dert çektim Eyüp misali
Kime desem anlamaz ki bu hali
Dumanı tütmeyen küle dönmüşüm
Ey Şeyrani dertsiz gamsız kul olmaz
Hakkı söylemeyen dilde dil olmaz
Karganın konduğu diken gül olmaz
Yazın hazan vurmuş güle dönmüşüm
Kayıt Tarihi : 7.1.2020 19:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!