Sen yanımdayken,hülyalı nefesin;
içimin,en derin köşesini bile kavuruyor
yokluğun ise,bir elem seli;
gözyaşlarımla beni boğuyor
Vefasız desem,hiç değilsin;
lakin,bir görünüp, bir yok oluyor
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta