ÇöL Güneşim Suyum Prensesim Şiiri - Mine ...

Yoksun...

Yine kurak çöllerde
Susuzlukla savaşıyorum
Kavruluyorum
Ah bilemezsin, nasıl acı çekiyorum
Yoksun
Hayır sensizliğin değil
Yokluğunun değil bu acı
Susuzluğun
Susadım! ...

Seraplar görüyorum yersiz
Sanki her kum tepeciği ardında bir deniz
Başım dönüyor
Kimbilir belki ölüyorum
Çok susadım! ...

Eminim birgün geri döneceksin
Beni susuz bulacaksın, kumlar arasında baygın
Telaşa kapılıpta hemen su verme sakın
Çıkar peçeni ey çölümün prensesi
Biraz suyla ıslat...
Peçende nefesinle buluşan suyu
Dudaklarıma damlat... Yavaşşşş!
Yanıyorum...
Kavruluyor çatlamış dudaklarım
Ve boğazım parçalanıyor
Seninle yanıyorum
Suyla kavruluyorum
Ahhh işte nefesin, inceden serinliyorum
Nefesini kavrulan dudaklarımda hissediyorum

Tekrar ıslat peçeni ey çölümün prensesi
Ve bu kez nefesinin değdiği bezle buluşan suyu
Boğazıma damlat... Yavaşş!
Parçalanıyorum
Allahım! Susuzluktan kavrulurken
Suyla yanıyorum...
Can çekişiyorum, son verin bu acıya
Ey çölümün prensesi sen devam et korkma
Bir damla, bir damla, sonra bir damla daha
Yanıyorum...
Susuzlukla kavrulup
Suyla yanıyorum...
Seninle...
Varsın!