Yerçekimi Şiiri - Uğur Musab Şahin

Bedenimi yerçekimi,
Ruhumu gök çekiyor.
Bir ateş basıyor içimi,
Beynim can çekişiyor....
2025

Önce yolunu, sonra kolunu keser
Elinde pala veya silah varsa beşer.
Cesaret, dayağa dayanmak değildir.
Ya o hasmını, ya hasmı onu gömer.
Bendini aşan sular, yatağını taşırır.
Yatağını temizler denize toprak taşır.
2025

Sakın ola sakınma, göze, çöp batar.
Yağmursuz gün bile, çamura batar.
Unutmak istersin de, canını yakar.
Tedbirini alda, Takdiri hakka bırak.
2025

Yaşayanlar sevgisizlikten ölürken,
Ölenler sevgi ile yâd edilmekte.
Doğanlar dünyaya gelirken ağlar,
Ölenler ağlayamaz, kalanlar ağlar…
2025

Ben senin huyunu iyi bilirim.
“Bugün gel” desem yarın gelirsin,
Elinden tutsam, hemen verirsin,
Ben ucuz bir aşk istemiyorum.
2025

Çok kişiyi çoktan çözdüm,
Azdır benim muhatabım.
Hele düşte bir gör gözüm,
O dem her gün feryadın.
2025

.Elinden geleni yapmak zorunluluk,
Elinden gelmeyense sorumluluk,
Elinden gelenler, bir mecburiyettir.
İş elinden gelmeyeni yapabilmektir.
2025

Yarın için dünyalıklar heybede,
Ya yarın için ahretlikler nerede?
Bugün burada, yarını bilemem,
Ya evimizde olur, ya kabrimizde…
2025

Küçülmekten, vazgeçenler büyür.
Büyüklenenlerse daha küçüktür.
Ait olmadığın yerde dile düşme,
Orada ekmeğini, suyunu bölüşme..
2025

Toprağı eken ürün alır,
Beyin ilim ambarıdır..
Toprağını ekmeyenin,
Ambarı, ürünsüz kalır…
2025