Korkuyorum...
Bir gün sevipte, terk edilmekten
Umutların bitip, yarınların gelmeyeceğinden
İnan ki, korkuyorum...
Sevenin sevilmeyeceğinden
Sevilenin de kıymet bilmeyeceğinden
Üzülüyorum sadece...
Nasıl üzülmeyeyim ki...
Sonuçta kaybediyorsun
Kaybettikçe kaybediyor, umutları da toprağa gömüyorsun...
İşte bu yüzden seviyorum demeye bile korkuyorum
Çok ama çok üzülüyorum...
Çaresizim, bir şey yapamıyorum
Doluyor gözlerim, ağlıyorum
Yalnızlığımla pençeleşiyorum
Bir seher vakti, ben onu görünce
Tutamıyorum kendimi, hüngür hüngür ağlıyorum
Denedim de kaç kere unutmak için
Unutup da korkmamak için
Ümitleri yitirmemek için
Daha fazla üzmemek, üzülmemek için
Kendi hayatımın üzerinde durmak için
Her şeyden vazgeçiyorum
İnan ki, çok üzülüyorum
Kayıt Tarihi : 9.10.2018 13:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!