Çok sonra anlayacaksın Şiiri - Murat Ülkü

Üşür artık o narin, güzel ellerin,
Çatlayıp kuruyunca o gül gonca tenin.
Dost bildiklerine, gittikçe artar sitemin;
Bensiz geçen ömrüne ah edip ağlayacaksın,
Şimdi değil, sen beni çok sonra anlayacaksın...

O güzelim gözlerin görmez olacak,
Kirpiklerin teker teker yere düşecek.
Ne hatırını soran, ne peşinde koşan olacak;
Bensiz geçen ömrüne ah edip ağlayacaksın,
Şimdi değil, sen beni çok sonra anlayacaksın...

Dönmeyecek o tatlı dilin, peltekleşecek,
Dediklerin manasız bir sese dönecek.
Kimse, hiç kimse seni benim gibi sevmeyecek;
Bensiz geçen ömrüne ah edip ağlayacaksın,
Şimdi değil, sen beni çok sonra anlayacaksın...

Aynalara küsecek gözlerin, bakmayacaksın,
Hep benli geçmiş günlerini arayacaksın.
Geçip giden gençliğin hasretiyle çok yanacaksın;
Bensiz geçen ömrüne ah edip ağlayacaksın,
Şimdi değil, sen beni çok sonra anlayacaksın...

Yalnız kalacaksın koca evde, bomboş odalar,
Bir tek hatıralar gelir bir bir, bir tek seni yoklar.
O vefasız kalbin, pişmanlık ve keşkeler kokar;
Bensiz geçen ömrüne ah edip ağlayacaksın,
Şimdi değil, sen beni çok sonra anlayacaksın...

İş işten geçmiş olacak var ya işte o zaman,
Geri dönülmez yollarda kalmış olacaksın.
Beni anıp hatırlayıp yaş değil kan ağlayacaksın;
Bensiz geçen ömrüne ah edip ağlayacaksın,
Şimdi değil, sen beni çok sonra anlayacaksın...