Çok Özledim Şiiri - Faruk Doğan 2

Çok özledim be.
Sesini duymadığım her an,
Bir boşluğa düşüyor içim,
Adını anmamak için sustukça
Daha çok sen konuşuyorsun içimde.

Bir yudum gibi kalmışsın dudağımda,
İçemedikçe yangın büyüyor.
Zaman, senin olmadığın her saniyede
Bir ömür kadar ağırlaşıyor.

Bir şey söyle, rüzgârı durdursun artık,
Kokun hâlâ üzerimde asılı.
Sana susmak da, seni unutmaya çalışmak da
Aynı yerden kanatıyor kalbimi.

Çok özledim be.
Bunu sana söyleyemeyişimin
İçimi ne kadar yaktığını
Kimse bilemez.

Gülüşün düşüyor geceye,
Bir yıldız daha sönüyor içimde.
Bazen adını andığımda
Sanki hâlâ buradaymışsın gibi bakıyorum boşluğa.

Gelsen, bir şey demesen de olur.
Sadece dur yanımda,
Çünkü ben artık sensiz hiçbir yere ait hissetmiyorum.
Ve bunu içimde tuttukça
Kalbim, senden yana eksiliyor.

Çok özledim be.
Hadi gel artık.
Ya da gelmeyeceksen
Bir daha gözlerime düşme.