Her geçen gün biraz daha uzağıma düşüyorsun.
Kal desem de yüreğimden gidiyorsun.
Veda bile yok bu gidişte, olmazda bu gidişle.
Aynı masada çay içip aynı yatakta yatıyoruz.
Aynı eskisi gibi olamıyoruz yinede.
Ben bıkmadan arıyorum sende seni.
Gözlerinde yoksun, ellerinde yoksun.
Bıkmadan arıyorum sende beni.
Sesinde yokum, bakışlarında yokum.
Tam yanımdasın oysa, nasıl göremiyorum seni?
Duymadan konuşuyor, görmeden bakıyoruz.
Sevmeden sarıyoruz birbirimizi.
Kızıyorum kendime, belki de hata bende.
Bana durmuş yürekte, bu sevda inadı niye?
Yinede son bir ümit,
Usulca sokulup tutuyorum ellerini.
Ve bir ümit daha can verirken ellerinde,
Anlıyorum çok olmuş seni yitireli.
Kayıt Tarihi : 7.4.2011 07:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)