Hep insanlar gördüm, bebekti doğduğunda,
Ne zengin, ne fakir, bir beşikte yatıyor.
Çok insanlar gördüm, sevinen bulduğuna,
Kimine çuvaldız dokunmaz, kimine iğne batıyor.
Hepsi çocuktu, saf ve temiz zamanda koştuğunda,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta