Yıldızlar mat bakıyor pencereme
Cama vuran ay ışığı alaycı
Rüzgâr yalvarırcasına uğultu
Pişmanlık gök kubbe
Soframa bağdaş kurup, davetkâr yeniliğe
Fakat geri dönüş için geç…
Kara perde örtülü ahlak
Edep göz boyamada
Kime yaranır ahmak
Hakikat dururken kapımda
Dostumun dostluğu riya
Güveni yağlı kurşun
İstemem özür, artık geç…
Gönlümde köreldi deneyim
Yılların yorgunluğunda ruh
Mevsim aynı mevsim
Kâinat çaresiz
Bu yalancı evren
Küskün ve de yalnız
Dilim yandı, kesildi nefesim
Muhabbet için çok geç…
3 Ağustos 2006
Leyla Saliha TersakanKayıt Tarihi : 3.8.2006 13:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
