Bugün o kadar çirkinim ki beni görmeni hiç istemem.
Saçımdan kırıklıklarım dökülüyor,
Gözlerimse cehennem çukuru
Gözaltlarımda yetişen çürük aşk meyvesi..
Sürekli kesiklerimden sızan kokunla,
Anti virüsü eksik PC gibi kendimi çürümeye bırakmışım..
Yeni bir aşk eklemeye kalkıştıkça tıkanıyorum..
Biz hiç, bir radyodan aynı müziği dinleyemedik seninle biliyorum.
İkimizde ayrı kulaklıklar, farklı camlardan baktık yoldan geçen aşıklara.
Bu yüzdendir ki aynı aşk yorgunu olamadık.
Aşk ta beni vurdu aşkın acısı da..
Aynı bahçe gülü olamadık yani biz,
Ayrı valizle ayrı yollar yolcusuyduk hep.
Öykümüz yatalak aşkların tedavisinde kullanıldıkça
Suskunluğumuz en sağlam yanımız oldu
Bu yüzden en güzel susmayı becerdik biz..
Sohbet anında dalgınlıkla eline karaladığın ismim gibi yaşadın beni.
Üç kere yıkayıp geçer gibi üç kere susmamla yıkadın temizledin yüreğini..
Son zamanlarda almak istemiyorum şu nefes dediklerini,
Enfes bir ölüm biçimi bu..
Çektikçe içime tırnak uçlarıma kadar giriyorsun sanki.
Her köşeye sızmışsın, pencere menteşelerinde gözlerini saklayıp
Komşu saksılarında halime gülüşlerini biriktiriyormuşsun gibi…
Bugünkü güneşe bile inanmıyorum, iki dakikalık bir ömürle doğdu biliyorum..
Sen her şeyi alıp gideceksin tek bir güneş ışını bile düşmeyecek umutlarıma..
Sensizliği alıp gitse keşke,
Yoldan geçerken rastladığım biri..
Gözlerini kıstıkça ezilsen, ağladıkça dökülsen bitsen..
Ardından ağlayacağım bir çocukluk gibi geçip gitsen…
Yine hatırladım unutmak istediğim halde dürtülerek beynine tıka basa yedirilen gerçeği..
Evet çok çirkinim bugün..
Bacaklarımda romantizm eksikliği yorgunluğunda.
İçimde senli vardiyalarım ve hayata ayak uydurmaya çalışmak tek mesleğim.
Çok yorgunum ama bu ağır işle malulen emekli sayılmak istesem eminim ki tüm aşk sendikaları da peşime düşecek.
Çekilecek aşkım varmış elden hiçbir şey gelmiyor.
Öğlen ezanıyla üzerime öyle bir mahzunluk çöktü ki
Şimdi o saklı kaldığın köşelere tek tek Fatihalar üfleyip seni yok edebilirim aslında..
Mevlit okutup siyah perdeler astırabilirim sana üzülen her yanıma. Ama Kabir azabı fanilere bağlılığınla derecelenirmiş
Ve cayır cayır yanma sebebimsin..
ve yine bu yüzden çok ama çok çirkinim ben…
Kayıt Tarihi : 7.8.2025 19:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O “bugün o kadar çirkinim ki” diye başlayan satırlar, sanki benim hiç kimseye anlatmadığım günlerimin tarifi gibiydi. Dışarıdan bakıldığında sıradan bir yorgunluk gibi görünen ama içeride, kemiklerin arasına kadar işleyen bir kırgınlık var ya… işte onu yakalamışsın.
Bazı imgelerin kalbime doğrudan saplandı. “Anti virüsü eksik PC” dediğinde, kendimi gerçekten sistem hatası veren bir makine gibi düşündüm. “Ayrı valizle ayrı yollar” dediğinde ise, bitmiş bir ilişkinin o geri dönüşsüz yalnızlığını yeniden yaşadım. Öyle anlar vardır ki, ne kadar özlersen özle, aynı kulaklıktan dinleyemezsin artık hiçbir şarkıyı; sen onu çok iyi anlatmışsın.
En çok da o kara mizah dokunuşlarını sevdim. “Aşk sendikaları” ya da “malulen emekli olmak” gibi ifadeler, acının ortasında bile bir tebessüm bırakıyor. Ama bu tebessümün tadı acı; dudak kenarında kalıyor, gözlere ulaşmıyor.
Son bölümdeki kabir azabı benzetmesi ise hem sarsıcı hem de çok gerçek. Sevmenin de, vazgeçememenin de insanı nasıl ağırlaştırdığını iliklerime kadar hissettim. Bu yüzden bana göre bu şiir, birine “beni anladın” dedirten o nadir metinlerden.
Dürüst olmak gerekirse, okurken hem çok tanıdık geldi hem de biraz korkuttu; çünkü bu kadar derin bir yorgunluğu ancak gerçekten yaşamış biri böyle yazabilir.
Kaleminiz daim olsun...
Olcay güzel arkadaşım benim, o satırları okuyan gözlerine, yorum yazan ellerine sağlık..
Demişsin ya gerçekten yaşamış biri böyle anlatabilir diye, evet gerçek bir aşkın ayrılık izdiraplarini çektiğim zamanlardan kalma satırlar.
Zamanında taşıyamayacak kadar ağır gelen duygular, zaman gelip anı olarak kalıyor.. ne ilginç....
Var ol...
TÜM YORUMLAR (3)