Nice insanları sevdik
Sevip onları dost bildik
Varlığımızı verdik de
Yoklukta hep terk edildik
Yüreği inatlı katır
Susmaz dili keskin satır
Bozulmuş bir plak gibi
Takıldığı yerde kalır
Mertekler varken özünde
O hep çöp arar gözünde
Rüzgâr misali şişirir
Bal varmış sanır sözünde
İnsan konuşan bir hayvan
Isırırmış zaman zaman
Âlem yaman derlerdi de
Bunlar elden daha yaman
Gücenik gezer çokbilmiş
Âleme karışmış gitmiş
Zaman gelir de ölürsem
Mezarıma gelecekmiş
Kopuk geçen berbat hayat
Bir de verirsin nasihat
Ölünce ne gereği var
Var git evinde yan gel yat
Şahin yandı dost aşkına
Döndü gönlü bir taşkına
Bunca ömür böyle gitmez
Yeter be Allah aşkına
01.03.2008
Kayıt Tarihi : 26.1.2021 17:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!