Çocukluk Şiiri - Recep Mervan Toksoy

Ziya Toksoya

Herkesin bir hikâyesi var elbet
Hayatını yazsan roman olur herkesin
Hint kumaşıdır ömür beşere
Ben de beşerim yok başka hikâyem
Yazsam bir yüzümü DANS olur benim
Ömür törpüsüdür anama öteki yüzüm

Olurda doğmuşum, ama Oltu da olur
Zaman ekleriyle çekimlenmiş ilçelerim
Zamandır ustam ancak DANSa girişte
Olmaktır eylemim hiç adam olmak

Haydi sultan
Dedeme gidelim
O bir çoban

Dedemi zaten herkes severdi
Güşan Nene benim birşeyimdi
neyimdisini öğrenemediğim deliydi
Her psiko-patlak filmin
Bir yakın plan çekiminde aklıma saldıran
İyilik meleklerimi, melekelerimi dağıtan
Bir nişandı Güşan Nene

Haydi sevgili
Bulutsuz bakışlarınla
Onar uyumsuz belleğimi

Altı yaşıma gene bir deli
Ve belki bir veli Kırt Hasan geldi
Aklımı parmaklarıyla deldi
Terbiye etmekti emeli
Belki köpüren zihnimi
Aslımı bildi mi
Terbiye edemezdi kezbimi
Bütün hasenleri Kırt Hasan bildim
Kerihe koştu olmaklığım, oldum mücrim
Ölümdür mürebbiye beşere
Dedemin mevti sükunete girişti

Haydi peri
Serçe kanatlarınla
Kanat terbiyemi

Abim ufkumdaki devdi
Ömer Ekmekçiyi bile döverdi
Ama en deli, Mücahit söverdi
Ben dövmeyi değil sövmeği seçtim
Kendime anarşist bir rol biçtim
Çocuk olmayacak, gol atmayacaktım
Hep yedim, heybetlendim
Çalım yedim, gol yedim

Haydi Hayat
Atamadıklarımı
Sen at

Babam bana xılez derdi
İdris derdi, İblis derdi
Fonetikti babam, ahengi yakalamıştı
Avni, gözyaşını camiye saklamıştı
Odun kırarken babam, ruhumuzu yardı
Yaralarını ruhumuzun, kefeniyle sardı

Anneee
Nerdesin?