Saatler beş, sokakta birkaç serkeş
ve doğmak üzereyken güneş.
usulca çocukluk mahallemize gelmiştim.
Cumbalı evinizin yerini,
soğuk dev binalar almıştı.
Ne mor şakayıklar vardı,
ne sarmaşıklara tutunan hanımelileri,
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta