Çocukluğumu Özledim Şiiri - Aygül Zade

Çocukluğumu özledim, anne,
Kirlenmemiş günleri, yamalı umutları.
Bir mendil kapmaca kadar saf,
Bir düş kadar kırılgan ama gerçek anları…

Ayakkabım çamurlansa üzülmezdim,
Şimdi kalbim batıyor suskunluğa her adımda.
Bir şekerle mutlu olurdum eskiden,
Şimdi hiçbir tat tutmuyor damağımda.

Ne çok şey değişti büyürken,
Masallar bitti, kahramanlar gitti.
Dizim kanadığında geçerdi öpünce,
Şimdi kalbim kanıyor, kimse bilmiyor bile…

Çocukluğumu özledim…
Bir daha dönmeyecek o temiz gülüşleri.
Ne dert vardı, ne hesap, ne de yarın kaygısı,
Sadece an vardı, sadece oyun… sadece bizdik.