çocukluğumu arıyorum....
kimbilir kaç defa düşüp,
kalkabildiğim.
ağrıyan dizlerimin
ve avuç içlerimin acısına
feryat etmediğim günleri
oysa şimdilerde doğrultamıyorum
belimi....
zeytin ağaçları eskisi gibi değil
dutlar beni çağırmıyor artık yanına...
güneş bile yakmıyor
tenimi...
hoyratça....
bekliyorum o neşeli sesimin gelmesini
ve de...pamuk gibi bulutları arıyor gözlerim
her haykırmak istediğinde
göğe....
çaresizim
ama yok ki,
nereye baksam bulamıyorum
akdenizin o
güven veren
nefesini.....
Kayıt Tarihi : 2.12.2008 01:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!