Mis kokulu memleket toprağımdan
Serin akan sularından ayrıldığımdan beri
Çocukluğumdan eser yok.
Okulumun şirin avlusunda
Top peşinde koşturmayı bıraktığımdan beri
Çocukluğumdan eser yok.
Yeşil boyalı iki kapılı
Saya kapımızı kuzulara kapattığımdan beri
Çocukluğumdan eser yok
Kara dut dalı kırılıp
Yeşile düştüğünden beri
Çocukluğumdan eser yok
Boynu bükük buğdayların
Kızgın bakan güneşe küstüğünden beri
Çocukluğumdan eser yok
Mavi bulutlu sarı papatyalı köyümden
Gurbet ele düştüğümden beri
Çocukluğumdan eser yok.
Bulgaristanın Eski Cuma ilinin
Muratlar köyünden ayrıldığımdan beri
Çocukluğumdan eser yok.
Cevat Çırak
Kayıt Tarihi : 21.3.2025 22:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan çocukluğunu ve köyünü özleyince içinden geleni dokuveriyor kağıda.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!