Herkesinki gibi idi çocukluğum
uyanır uyanmaz televizyonu açar
yataktan kalkmadan voltran seyrederdik
televizyonumuzun uzaktan kumandası yoktu
bizatihi en yakından ben kumanda ederdim.
Her yemek yiyişimde kulağımı çekerdi
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta