Çocukluğumuzun en güzel yıllarına birbirimizi şahit yapıp,
Acı, tatlı geçen günleri beraber tüketip,
Aynı yer yatağında yatıp, uykumuzu fıkralara tutturduğumuz nice gece,
Düşlerimizi battaniye yapıyorduk üstümüze.
En saf sevda tebessümü ile bakarken gözlerimiz hayata,
Gülüşlerimizle gizliyorduk hüznümüzü,
Ve büyütüyorduk tutkumuzu,
Masumca…
İzlediğimiz filmlerdeki karakterlere bürünüp kendi dünyamızın kahramanı olurken,
Kurtarıyorduk ilk heyecanımızı belki de tüm kötülüklerden.
Pencere kenarında ya da girip yatağın altına,
Ulaşmak istediğimiz hayallere dalıyorken,
Büyümek istiyorduk bir an önce.
Bilmiyorduk ki her yeni gün,
Çocukluğumuza olan özleme gebe…
Selcuk Arısoy
Kayıt Tarihi : 13.11.2025 16:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!