Yılmaz odabaşı’na
ve memleketimin unutulanlarına...
yıldız toplamaya çıkamaz çocuklar geceleri
onları eve tıkar silah sesleri
silahlar sussa çocuklar iki eli dolu büyüse
burda insan hayatı kenepir
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
'Toplumun kanayan yarasına parmak basan şaire selam olsun. Yarışma notunuzu 10verdim.Başarılar'
Keşke hayat hep hayal gibi toz pembe olsa
Okuyunca dizeleri, katanlıkta kalan bir yanım oldu
Üzücü hep bu yaşananlar
Dizeleriniz çok güzel
teşekkürler
Kutlarım
Sevgiler
Tansel Yegen
Dost kalemine sağlık.
Yaralarıma tuz basıldı,
ama acı hissetmiyorum.
Aksine dokunulmadıklarında yanıyoum.
(yemeklerde yoksulluk konur önlerine
severler yılmaz’ın feride’sini sevdiği gibi)
Yılmazın Feridesini Berline gelirken uçakta bir solukta okuyup bitirmiştim de Uçakta verilen yemeği ağzımın tadı bozulur diye yememiştim.
Tebrik ediyorum dost şiirin aldı götürdü beni, sürgün gözlerin cennet bakışlarına...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta