(Duru Ece'm ve Göktürk'üme)
I. Sevgiden Başlayın
Çocuklarım…
Hayat bir yol, bazen uzun, bazen kısa,
Yolun başında en güzel azık sevgidir.
Sevin insanları,
Sevin doğayı,
Sevin kendinizi…
Çünkü sevgi, kalbinizdeki güneştir,
O güneş olmasa, hiçbir çiçek açmaz.
Sevin ki insanlar size güvensin,
Sevin ki dostlarınız çoğalsın,
Sevin ki dünya bir parça daha güzelleşsin.
Bilin ki sevgiden doğar her erdem,
Ve sevgiyle beslenen kalp,
Hiçbir zaman kuramaz kötülüğün sofrasını.
II. İnançla Yürüyün
Bir hayal kurun,
Hem de büyük bir hayal…
Bir dağ düşünün, zirvesi bulutlarda,
Ve deyin ki: “Ben oraya çıkacağım.”
Bilin ki,
İnanç, sizi taşıyan kanattır.
O kanatlar olmasa,
Bir adım bile ilerleyemezsiniz.
İnançla yürüyün,
Ama sabırla…
Çünkü sabır, yolun gizli kahramanıdır.
Ne kadar yavaş giderseniz gidin,
Yeter ki durmayın,
Durmak, hayalleri öldürür,
Ama inanç, onlara can verir.
III. Çalışmanın Bereketi
Hayat, emek ister çocuklarım,
Hiçbir tohum, toprağa düşmeden filiz vermez.
Ter dökün, alın teriniz
Bir gerdanlık gibi boynunuzda parlasın.
Çalışın ki başınız dik olsun,
Çalışın ki eliniz ekmek tutsun,
Çalışın ki gönlünüz huzur bulsun.
Unutmayın,
En tatlı uyku,
En çok yorulduğunuz günün gecesinde gelir.
Ve en büyük huzur,
Hak edilmiş bir lokmanın ardından.
IV. İyiliğin İzini Sürün
İyilik edin,
Bir damla su verin susuz kalmış bir çiçeğe,
Bir tebessüm verin kederli bir yüze,
Bir omuz olun yük taşıyan bir dosta.
İyilik, en güzel mirastır çocuklarım,
Onu bırakın ardınızda,
Ve görün ki,
İyilik çoğalarak size geri gelir.
Bilin ki,
Bir gün bile boş geçmesin iyilikten,
Bir gül kadar nazik olun,
Bir çınar kadar sağlam durun,
Ve gökyüzü kadar geniş olun insanlara.
V. Umudun Gücünü Unutmayın
Hayat bazen bulutlanır,
Gökler kararır, rüzgârlar sert eser,
Ama şunu bilin,
Her fırtınanın ardından güneş doğar.
Hiç umutsuz olmayın,
Umutsuzluk, yüreğin kapısını kapatır,
Ama umut…
Umuda sarılan insan,
Kendi içindeki gökyüzünü bulur.
Gözleriniz hep ışığı arasın,
Kalbiniz hep güzeli düşlesin,
Çünkü umut,
İnsanın en sadık dostudur.
VI. Değerlerinize Sarılın
Çocuklarım,
Hayatta sahip olduğunuz en büyük servet,
Kalbinizde taşıdığınız değerlerdir.
Onlar bir hazine sandığı gibi,
Ne kadar saklarsanız,
O kadar kıymet kazanır.
Saygıyı unutmayın,
Şükrü unutmayın,
Vefayı unutmayın…
Çünkü insan,
Ancak bu değerlerle büyür,
Bu değerlerle güzelleşir.
VII. İnsan Olmanın Şerefi
Ve en son sözüm şudur:
İnsan olun,
İnsan kalın,
İnsanca yaşayın.
Taşlar serttir,
Metaller parlaktır,
Ama hiçbir şey,
Bir insan kalbi kadar değerli değildir.
Unutmayın,
Güzel bir söz,
Bir ömür boyu yankılanır bir kulakta,
Ve içten bir selam,
Bin gönülde yer açar.
Çocuklarım…
Bu sözler belki bir gün size yol olur,
Belki bir gün bir dua olur dudaklarınızda.
Bilin ki,
En büyük mirasım size,
Bu satırlarda yazılıdır:
Sevin, inanın, çalışın, umut edin,
Ve her şeyden önce,
İnsan kalın…
Her zaman, her yerde, her şartta,
İnsan kalın!
Sabit Süreyya Sirer
Kayıt Tarihi : 6.9.2025 14:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!