Çocukların üşümediği bir dünya mümkün, yeterki kimse kimseden çalmasın.
Acımasızlığı mahsumiyetin üzerine giydirmek, hiç şık duran bir elbise değildir.
Siz büyükler, neden tüm yoksullukları çocukların omuzlarına yukluyorsunuz?
Her türlü çirkin oyunlarınızın bedelini neden hep çocuklar ödemek zorunda kalıyor?
En büyük haksızlıkları çocuklara yaptınız
Onlara oyun oynayabilecekleri alanlar bile bırakmadınız.
Güven telkin eden bir yaşam kurmak için önce çocukların öz güven içersinde yetişmeleri gerek.
Bunun için de sevgi çerçevesinde sağlam ve güvenilir temeller atmak gerek.
Nefesi üşüyen çocukları görünce
ısınmaktan, karnı aç olan çocukları görünce, tok gezmekten utanıyorum ben...
Kayıt Tarihi : 30.11.2019 23:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!