Sondakika manşetlerinde rastladım, adı sılaydı
Daha 16 yaşında, yeşermeyi bekleyen bir fidandı
Hayalleri vardı, etrafına umutlu gözlerle bakardı
Bilemezdi; çok sevdiği ailesiyle son yemeği olacağını
Ve bilemezdi; arkasında hüzünlü bir öykü bırakacağını
Bilemezdi yüreğini ısıtan güneşin doğuşunu,son kez izleyeceğini
Gökyüzünü izleyerek hayallerini, kayan bir çobanyıldızına emanet edeceğini
Son kez çok sevdiği arkadaşları ile okul bahçesinde zaman geçireceğini
Ve bilemezdi;son kez tebeşir izli parmaklarıyla tahtaya gökkuşağı çizeceğini
Sadece hayal ederdi,gökyüzünün derinlerinde bir kuş misali
Bulutlar ülkesini keşfetmişcesine süzülerek, kendini bırakıvermişti
Gökkuşağından bir ülke yaratmaktı; içinde adalet ve umudun rengi
Belki de yedi renkte kaybolmaktı tahtaya gökkuşağı çizme isteği
Bu dünyada her çocuğu olana,anne baba diyemezsin
Sokaktaki köpekte doğurgan yahu; bir farkın olsun senin
Benim çocuğum, size ne ben böyle istiyorum diyemezsin
Bir kelebeğin canını yaktığında ertesi gün özür dileyemezsin
Servet Kaan GÜLDÜ
Servet Kaan Güldü
Kayıt Tarihi : 17.2.2022 07:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Haince katledilmiş sıla şentürk ve onun nezdinde yüreğim acıya acıya içimdekileri kaleme almaya çalıştığım adlarını söyleyemediğim tüm katledilen çocuklarımıza ağıt adına yazılmıştır Mekanınız Cennet Bahçesi Olsun Yüreği Çiçek Kokan Melekler
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!