ÇOCUKLAR
Meşeyi tanımaz bilmez gürgeni,
Tırmığa el sürmez, tutmaz dirgeni,
Girer internete çeker rötgeni,
İpe sapa gelmez oldu çoçuklar.
Çoğu hatırlamaz sorsam döveni,
Yorulup çıkamaz kırkmerdiveni,
Toplayıp ocakta yakmaz geveni,
Ekmeğide dilmez oldu çocuklar.
Hele kotan desem ne diye sorar,
Göstersem kızağı, der neye yarar,
İnternet kafede huzuru arar,
Topaç misket bilmez oldu çocuklar.
Çobanlık yapamaz ,davar güdemez,
Bahçe belleyemez, tarla süremez
Yürüyerek hiç bir yere gidemez,
Arabadan inmez oldu çocuklar.
Gösterdinmi eşşek sanar katır'ı
Büğüğü tanımaz, saymaz hatır'ı,
Meslek edinmişler kes yapıştır'ı
Karalayıp silmez oldu çocuklar.
Görünce şaşırdı kara patosu,
Emmi dedi Söyle bu ne kutusu,
Mğçtehit'im beyler daha doğrusu,
Aradığın bulmaz oldu çocuklar.
İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü
Kayıt Tarihi : 13.2.2019 10:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!