Çocuklar Şiiri - İlyas Memiş

Çocuklar evlerin neşe kaynağı,
Kalplerin çiçeği, balları onlar.
İnsanını dünyaya bağlayan bağı,
Hayat ağacının dalları onlar.

Sevilirler hem dem mutlu olurlar,
Tertemiz, günahsız, kutlu olurlar,
Her yaşta bir başka tatlı olurlar,
Gönül bahçemizin gülleri onlar.

Kimisi afacan, kimisi sakin,
Kimisi uzaktır, kimisi yakın,
Her biri bir başka sevimli lakin,
Sevginin, şefkatin dilleri onlar.

Onlardır aydınlık, gözlerin nuru,
Onlardır yaşamın şevki, süruru,
Haneler onlarla bulur huzuru,
Yüreklerin coşan selleri onlar.

Sevdikçe insana huzur verirler,
Hayata bakışı yönlendirirler,
Her zaman, her yeri şenlendirirler,
Evleri, parkları, yolları onlar.

Nesiller onlarla yaşayacaklar,
Onlarla tütecek yurtlar, ocaklar,
Müstakbel büyükler, bütün çocuklar,
Toplumun gelecek yılları onlar.

Mayıs 2008