çocukken..,
kolumuzda saat yoktu...
zamanı;
göldelerde ölçerdik...
toprağa bir daire çizer,
onikiye böler,
ortasına çubuk diker,
gölgesini izlerdik...
güneş bize..,
hep doğruyu söylerdi! ...
çocukken..,
elimizde saatimiz yoktu....
zamanı,
adımlarımızla ölçerdik...
güneşi arkamıza alır,
dimdik durur,
gölgemizin ucuna işaret koyar,
sonra da,
gölgemizi adımlar...
saatin kaç olduğunu buluırduk...
güneş bize
hep doğruyu söylerdi! ...
çocukken..,
zaman bizi değil,
biz zamanı ölçerdik! ...
çocukken..,
biz hep zamanın önünde giderdik! ...
fikret turhan-yalova
01.01.2013
Kayıt Tarihi : 1.1.2013 18:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!